«Συ, Κύριε, είσαι η ελπίδα μου» (Ψαλμ.90, 9)
«Τίποτα απρονόητο, τίποτα παραμελημένο απ’ τον Θεό. Όλα τα ελέγχει το ακοίμητο μάτι. Σε όλα συμπαρίσταται, χορηγώντας στο καθένα αυτό που χρειάζεται». Μέγας Βασίλειος
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
Μετάνοια είναι μια ολοκληρωτική στροφή της καρδιάς προς την απόλυτη αγαθότητα- και όχι μόνο της καρδιάς του αλλά και του νου του, των αισθημάτων του, του σώματός του και ολόκληρης της υπάρξεώς του.
Μετάνοια είναι η άρρηκτη ενότητα αγάπης με τον Πατέρα και Δημιουργό μας. Κατά συνέπεια, πρέπει πάντοτε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα και να
ζητάμε συνεχώς από την Υπεραγία Θεοτόκο να μας δώσει την δύναμη να Τον
αγαπάμε όπως τον αγαπά κι η ίδια, όπως Τον αγαπούν οι Άγιοι και οι
άγγελοι. Κατ’ αυτό τον τρόπο θα είμαστε ευλογημένοι τόσο σ’
αυτή τη ζωή όσο και στην αιωνιότητα. Διότι ο Θεός είναι αγάπη, ειρήνη
και χαρά, ικανή να πληρώσει κάθε πλάσμα που Τον λαχταρά εκ βάθους
καρδίας.
Όταν προσευχόμαστε για
κάτι εκ βάθους καρδίας, ο Κύριος μας το χαρίζει, επειδή είναι Θεός και
Πατέρας μας ( Ματθ. 7,7-11 ) . Πρέπει να ενδυναμωθούμε με την προσευχή
και να γίνουμε ένας νους και μία σκέψη στον τόπο μας. Αν το πετύχουμε
αυτό δεν θα έχουμε εχθρούς. Αν κοιτάξουμε στην ιστορία του
Ισραήλ, θα δούμε ότι οι εχθροί του θριάμβευαν καταπάνω του, κάθε φορά
που οι Ισραηλίτες απομακρύνονταν από τον Θεό, και ότι ο Κύριος πάντα
τους βοηθούσε όποτε μετανοούσαν ειλικρινά. Ο Κύριος είναι πάντοτε μαζί
μας.
Από το βιβλίο : «ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ,Βίος και διδαχές του γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα,Εκδόσεις : «Εν πλω»
***
«Έχει ο Θεός.…» άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
«Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς.
Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του.
Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από Τον Θεό. Είναι δικό Του το δώρο.
Δεν έχεις ακούσει στην Εκκλησία ότι: “Πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν έστι κατά βαίνον, εκ σου του Πατρός των φώτων;”
από το βιβλίο: «Ανθολόγιο συμβουλών» – Αγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Μη
φοβείσθε, Εγώ ειμί… Όλα είναι δυνατά στον Θεό, και με τον Θεό… Αυτός
μπορεί να μας πάρει απ’ το χέρι και να μας σώσει. Αντώνιος Bloom
Μητροπολίτης Σουρόζ
https://iconandlight.wordpress.com/2019/08/17/%ce%bc%ce%b7-%cf%86%ce%bf%ce%b2%ce%b5%ce%af%cf%83%ce%b8%ce%b5-%ce%b5%ce%b3%cf%8e-%ce%b5%ce%b9%ce%bc%ce%af-%cf%8c%ce%bb%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%84/
Βλέποντας
την πρόνοια του Θεού, η ψυχή γεμίζει ειρήνη. Διακρίνοντας πίσω απ’ όλα
τα γεγονότα το αόρατο χέρι του Κυρίου να κυβερνά τον κόσμο… . Για όλα,
δόξα τω Θεώ! Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ (Brianchaninov)
https://iconandlight.wordpress.com/2019/04/03/%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b5%ce%bf%cf%8d-%ce%b7-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%ae-%ce%b3/
Όταν
για κάποιο ζήτημα δεν ξέρεις τι να κάνεις, τότε πρέπει να ανοιχτείς στη
θεία πρόνοια και να πάψει αυτό να σε απασχολεί. «Ας γίνει το θέλημα Σου,
Κύριε!». Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός
https://iconandlight.wordpress.com/2018/08/24/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%ac%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf-%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%be%ce%ad%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b9-%ce%bd%ce%b1/
Ψαλμός λα΄ (31) – ΚΥΡΙΕ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ
Μακάριοι, ων αφέθησαν αι ανομίαι και ών επεκαλύφθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ανήρ, ώ ου μη λογίσηται Κύριος αμαρτίαν, ουδέ έστιν εν τω στόματι αυτού δόλος. Ότι εσίγησα, επαλαιώθη τα οστά μου, από του κράζειν με όλην την ημέραν. Ότι ημέρας και νυκτός εβαρύνθη επ΄εμέ η χείρ σου, εστράφην εις ταλαιπωρίαν εν τω εμπαγήναι μοι άκανθαν. Την ανομίαν μου εγνώρισα και την αμαρτίαν μου ουκ εκάλυψα. Είπα· Εξαγορεύσω κατ΄εμού την ανομίαν μου τω Κυρίω και συ αφήκας την ασέβειαν της καρδίας μου. Υπερ ταύτης προσεύξεται προς σε πάς όσιος εν καιρώ ευθέτω· πλην εν κατακλυσμώ υδάτων πολλών προς αυτόν ουκ εγγιούσι. Συ μου εί καταφυγή από θλίψεως της περιεχούσης με, το αγαλλίαμα μου· λύτρωσαι με από των κυκλωσάντων με. Συνετιώ σε και συμβιβώ σε εν οδώ ταύτη, ή πορεύση, επιστηριώ επί σε τους οφθαλμούς μου. Μη γίνεσθε ώς ίππος και ημίονος, οις ουκ έστι σύνεσις· εν κημώ και χαλινώ τας σιαγόνας αυτών άγξαι, των μη εγγιζόντων προς σε. Πολλαί αι μάστιγες του αμαρτωλού, τον δε ελπίζοντα επί Κύριον έλεος κυκλώσει. Ευφράνθητε επί Κύριον και αγαλλιάσθε, δίκαιοι και καυχάσθε, πάντες οι ευθείς τη καρδία.
Ψαλμός λα΄ (31) – ΚΥΡΙΕ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ
1 (Μασ. 32) Τρισευτυχισμένοι είναι εκείνοι, των οποίων έχουν συγχωρηθή από τον Θεόν αι ανομίαι και έχουν σκεπασθή, ώστε να μη φαίνωνται καθόλου, αι αμαρτίαι. 2 Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος, στον οποίον ο Κυριος δεν θα καταλογίση αμαρτίαν, δια να του ζητήση ευθύνας και ούτε υπάρχει στο στόμα του δόλος και υποκρισία, αλλά μόνον ειλικρίνεια και ευθύτης. 3 Εγώ όμως, διότι δεν μετενόησα ειλικρινώς, αλλά απεσιώπησα την αμαρτίαν μου, δι’ αυτό επάληωσαν και αδυνάτισαν τα οστά μου• περιέπεσα εις ατονίαν, όταν έκραζα στενάζων και οδυρυμένος όλην την ημέραν. 4 Ημέραν και νύκτα βαρεία έπεσεν επάνω μου η τιμωρός δεξιά σου, Κυριε. Εβυθίσθην ολόκληρος εις πόνον και ταλαιπωρίαν, διότι σαν αιχμηρά και οδυνηρά άκανθα ενεπήχθη εις εμέ η αμαρτία και η ενόχη μου. 5 Αλλά μετενόησα. Εξωμολογήθην στον Κυριον την αμαρτίαν μου. Την έκαμα εις αυτόν γνωστήν και δεν συνεκάλυψα πλέον ούτε απέκρυψα την ανομίαν μου. Είπα με όλη μου την καρδία• Θα εξομολογηθώ με ειλικρίνειαν την ανομίαν μου στον Κυριον, και θα κατηγορήσω δι’ αυτήν τον εαυτόν μου. Τοτε αμέσως συ, Κυριε, συνεχώρησες την ασέβειαν και εξήλειψες την ενοχήν της καρδίας μου. 6 Ακριβώς διότι συ τόσον έλεος δεικνύεις απέναντί μας, δι’ αυτό θα προσευχηθή προς σε κάθε ευσεβής και όσιος στον πρέποντα καιρόν. Και όταν ως άλλος κατακλυσμός υδάτων συμφοραί και πειρασμοί επιπέσουν γύρω του, αυτός με την ιδικήν σου συμπαράστασιν θα προστατευθή από αυτάς, ώστε να μη τον εγγίσουν καν. 7 Συ είσαι η καταφυγή μου και η παρηγορία μου στον καιρόν της θλίψεως, που με στενοχωρεί. Συ είσαι η αγαλλίασις και η χαρά της ψυχής μου. Γλύτωσέ με από τους πειρασμούς και τους κινδύνους, που με έχουν περικυκλώσει. 8 Ακούω να απαντάς εις εμέ, Κυριε, και να μου λέγης• Θα σε φωτίζω και θα σε καθοδηγώ στον δρόμον, που πρέπει να βαδίζης. Θα στηρίζω ευμενώς εις σε τους οφθαλμούς μου. 9 Λοιπόν, σεις οι άνθρωποι με γίνεσθε όμοιοι με τον ίππον και τον ημίονον, στους οποίους δεν υπάρχει καθόλου σύνεσις. Και όπως με σιδερένιο φίμωτρο και χαλινάρι συσφίγγονται αι σιαγόνες των αγρίων αυτών ζώων, ετσι και συ, Κυριε, ας σφίξης με το χαλινάρι των θλίψεων και με τας πολλάς τιμωρίας ας περιορίσης τους αμαρτωλούς, οι οποίοι μένουν αμετανόητοι και δεν θέλουν να πλησιάσουν προς σε. 10 Πολλαί είναι αι συμφοραί και αι μάστιγες των αμαρτωλών• τον ελπίζοντα όμως στον Κυριον θα περικυκλώση και θα περιφρουρήση το θείον έλεος. 11 Σεις, λοιπόν, οι πιστοί και δίκαιοι γεμίσατε από χαράν, πλημμυρίσατε από αγαλλιασιν εν Κυρίω, και τον Κυριον να έχετε καύχημα σας όλοι, όσοι έχετε ευθείαν και ειλικρινη την καρδίαν.
